Oaza – niewielki obszar na pustyni gorącej, porośnięty bujną roślinnością.
Zazwyczaj ma kształt zagłębienia w terenie, na dnie którego znajduje się studnia
z wodą. W oazach uprawia się m. in. palmy daktylowe, figowce, cytrusy. Obserwacja – metoda poznawania przyrody, w której obserwator nie zmienia badanego obiektu lub procesu. Ocean – część Wszechoceanu. Na Ziemi wyróżniono 4 oceany: Atlantycki, Arktyczny (dawniej włączany do Atlantyckiego), Indyjski, Spokojny (inne nazwy: Pacyfik, Wielki). W obrębie każdego z nich wyróżnia się mniejsze jednostki, m. in. morza, zatoki, cieśniny. Odwzorowanie kartograficzne – matematycznie określony sposób rzutowania trójwymiarowej powierzchni kuli (ziemskiej) na dwuwymiarową płaszczyznę mapy.
Są 3 główne rodzaje odwzorowań: walcowe, stożkowe, azymutalne (płaszczyznowe). Powierzchnia kuli jest w nich rzutowana odpowiednio na: pobocznice figur obrotowych – walca lub stożka – albo bezpośrednio na płaszczyznę. Opady atmosferyczne – produkty skroplenia pary wodnej spadające z chmur
na powierzchnię Ziemi, które występują w postaci stałej (śnieg, grad)
lub ciekłej (deszcz). Orbita – tor ruchu jednego ciała niebieskiego względem drugiego. Zazwyczaj ma kształt elipsy, czego przykładem może być orbita Ziemi krążącej wokół Słońca. Orogeneza (ruchy górotwórcze) – rozległe ruchy skorupy ziemskiej, trwające miliony lat i prowadzące do powstania gór. Osady atmosferyczne — produkty skroplenia lub resublimacji pary wodnej osadzające się bezpośrednio na wychłodzonej powierzchni Ziemi lub znajdujących się na niej przedmiotach. Osadami atmosferycznymi są np. rosa, szron, szadź, gołoledź. Oś Ziemi – przechodząca przez bieguny i środek Ziemi prosta, wokół której wiruje nasza planeta. | 
