Jak można orientować się w terenie przy pomocy Słońca?
Widoczne na niebie Słońce od wieków pozwalało ludziom orientować się w czasie i przestrzeni. Jego pozorny ruch na sferze niebieskiej interpretowany był na różne sposoby. Na przykład wysokie położenie Słońca zawsze kojarzyło się ze środkiem dnia, a niskie z jego początkiem lub końcem. Często używało się też określeń odnoszących się do kierunków na powierzchni Ziemi – mówiono np. "...idź tam, gdzie Słońce wschodzi...".
Obecnie posługujemy się znacznie dokładniejszymi sposobami określania czasu i miejsca. Jednak Słońcenadal "wędruje" po niebie, w taki sam sposób jak przed wiekami. Warto poznać główne zasady tej "wędrówki", ponieważ wiążą się z nią podstawowe pojęcia przyrodnicze, takie jak np. strony świata – kierunki główne. Poza tym umiejętność orientowania się w terenie według położenia Słońca na niebie może przydać się każdemu, gdy np. zabłądzi w lesie.
Trzeba koniecznie pamiętać, że ruch Słońca na niebie jest tylko pozorny. Słońce to nieruchoma gwiazda znajdująca się w środku Układu Słonecznego. Wokół niej krążą różne ciała niebieskie, m.in. planety, wśród których jest Ziemia. I to właśnie ruchy Ziemi wywołują u nas wrażenie "ruchu" Słońca.
Czy Słońce cały czas wędruje po niebie w taki sam sposób?
Na biegunach Ziemi (północnym i południowym) Słońce wschodzi i zachodzi tylko 1 raz w roku. Występują tam dni i noce polarne, które trwają na zmianę po pół roku.